Erin verteld over haar tour de Mont Blanc. Dit is een legendarische route, en wereldwijd zeer bekend. Alleen liep Erin hem niet met het doel:’ deze moet ik behalen’, maar om van haar paniekaanvallen af te komen. Ook liep ze hem hiervoor expres alleen. Ze vertelde mij alles over de reden van haar paniekaanvallen en de slechte ervaringen die had met het lopen in groepen.
‘Ik ben 25 jaar en ben leerkracht Nederlands, Engels en klassieke talen als Grieks en Latijn. Ik hou in mijn vrije tijd van creatief bezig zijn. Zo ben ik eerder al naast mijn gewone studies de studie: analoge fotografie gaan doen. Zo heb ik dan ook mijn eigen fotografiebedrijf waarin ik graag outdoor liefhebbers op de foto wil zetten.’
”Ik heb me gelijk ingeschreven voor de West Highlandway”
Hield jij altijd al van wandelen? ‘Helemaal niet zelfs, ik vond het verschrikkelijk om te wandelen. Zo gingen wij wel altijd de bergen in, maar ik heb zelfs een keer gespeeld alsof ik ziek was terwijl we in de Alpen waren. Zo hoefde ik niet mee te wandelen. Maar op mijn 17de was daar ineens een ommekeer. Zo namen we een lift naar een 4000’er. Vanaf hier had je een gigantisch panoramisch zicht. Je kon hier een prachtige rondwandeling maken en deze bergen hadden zo’n ongelofelijke indruk op mij gemaakt. Vanaf toen wist ik dat ik meer de bergen in wilde gaan. Zo heb ik mij gelijk dat jaar ingeschreven voor de West Highlandway. Ik ging mee met een jongerenreis en liep hier mijn eerste meerdaagse tocht.’
Een nieuwe passie was geboren begrijp ik? ‘Ja dit klopt. Ik wilde alleen maar meer. Zo vond ik de Ardennen dan ook niet genoeg, ik moest in de bergen zijn. Ieder jaar zette ik al mijn spaargeld opzij om het vervolgens in twee bergweken uit te geven. In 2018 vond ik het dan ook tijd voor een C1 cursus. Deze deden we bij de NKBV, omdat we niet zo fan zijn van de Belgische bergsportvereniging. Er waren twee mogelijkheden, maar ik wilde mee met de groep die uiteindelijk de Wildspitze ging beklimmen.’
”Deze week heeft een deuk geslagen in mijn zelfvertrouwen”
Waarom juist die? ‘Om één of andere gekke reden heb ik vanaf mijn 10de jaar gezegd toen ik de Wildspitze zag: ‘die wil ik beklimmen’. Het was niet de moeilijkste of hoogste berg. Maar het moest gewoon die worden. Uiteindelijk heb ik het tijdens die C1 cursus dan ook gedaan.’
Kan je wat vertellen over die C1 cursus? ‘Het was een alpiniste cursus waarbij je de basiselementen leert voor het maken van een alpine tocht. Nu was ik daar samen met mijn vriend en een hele groep met andere mannen. Dit waren allemaal wel macho’s en dat maakte het niet echt leuker. Ik was de meest trage van de groep en dat vonden die mannen niet zo leuk. Er werd zelfs gezegd dat ik maar beter in de hut kan blijven. Na één van de dagen werd er zelfs zo aan het touw getrokken dat ik viel en mij bezeerde. Deze week heeft echt een deuk geslagen in mijn zelfvertrouwen. Ondanks dat de hoofdgids zei: ‘laat ze maar lullen, jij hebt respect voor de natuur en zij doen het alleen voor eigen gewin.’ Ik bleef me enorm onzeker voelen over mijn kunnen.’
”Ik wilde aan mezelf laten zien dat ik het kon, dus ging ik alleen op pad”
Had dit effect op volgende tochten? ‘Ja, iedere tocht werd ik ziek of kreeg ik enorme paniekaanvallen wanneer ik bijvoorbeeld de berg op moest. Het werd er zowel voor mijn vriend als voor mezelf niet leuker op. De stress sloeg zo op mijn maag dat we meermaals tochten hebben afgebroken omdat ik gewoon niet meer kon. Ik moest dit overwinnen op één of andere manier en besloot toen een solo tocht te gaan plannen: de Tour de Mont Blanc.’
Dit is een bekende route hé? ‘Wereldwijd is de Tour de Mont Blanc inderdaad zeer bekend. Je loopt toch om het hoogste massief heen van de alpen en passeert hierbij Zwitserland, Italië en Frankrijk. In totaal was de tocht 172 km, maar het is echt een tocht voor meer dan een week. Ik wilde hem graag doen met mijn eigen tent en aan mezelf laten zien dat ik het wel kon. Dus ging ik alleen op pad. Maar tijdens mijn eerste poging in 2020 besloot ik om terug te gaan. Ik werd weer ziek en overtuigde mezelf ervan dat het beter was om weg te gaan. Mentaal lukte het me gewoon niet meer. Ik kon geen hap binnen houden en hierdoor kon ik echt niet meer verder.’
”Een stem zei: doe het op je eigen manier”
Maar je ging voor een tweede keer op pad? ‘Ja, dit jaar heb ik een reis van twee maanden gemaakt. Samen met mijn hond heb ik opnieuw de Tour de Mont Blanc gedaan. Maar weer werd ik ziek en wilde ik opgeven. Maar toen zei een stem in mijn hoofd, doe het gewoon op je eigen manier. Toen heb ik besloten om er dagtochten van te maken. Zo liep ik steeds naar het laatste punt waar ik was gebleven en liep dan weer een etappe. Hierdoor liep ik veel meer dan alleen de Tour de Mont Blanc route maar kon ik alles wel op eigen tempo doen. Ik sliep soms in de tent, maar ook in de camper. In alle rust lukte het me om de route uit te lopen. Ik heb alle etappes gelopen, plus heel veel extra kilometers gemaakt.’
En na deze goede ervaring? ‘Gaat het zo veel beter. Ik heb zelfs nog de Haute Route die reis gelopen met mijn vriend. Dit helemaal zonder enige problemen. Ik kan dus echt zeggen dat deze manier van de tocht te lopen mij goed heeft gedaan. Zo heb ik ook hele mooie dingen kunnen doen en echt de tijd genomen. Ik kon bijvoorbeeld gewoon tijdens de route met twee oude dametjes taart gaan eten, zwemmen in een bergmeer met wat Kroaten en had de tijd om een hele middag met iemand prachtige foto’s te maken. Dat had ik nooit kunnen doen wanneer ik de gewone route aan zou houden.’
”Hike your own hike”
Wat kunnen anderen hieruit leren? ‘Dat je helemaal niet als snelste of beste hoeft te presteren. Je moet iets doen waar je plezier uit haalt. Dit kan op allerlei verschillende manieren. Het is oké om langer over een tocht te doen dan boekjes je voorschrijven. Je moet het ook echt een keertje doen. ‘’Hike your own hike’’. Kijk niet naar anderen en al helemaal niet wat de community doet. Je doet het voor jezelf.’
Erin heeft de pagina At Worlds End waar ze prachtige plaatjes deelt die ze schiet in de bergen. Ook fotografeert ze graag outdoorondernemers. Wil je mooie kiekjes van jou in de natuur, she’s your girl. Wil je meer van dit soort verhalen lezen? Kijk dan snel hier voor het vorige interview.
