Tessie liep de Camino Santiago de Compostella | Reisverhalen

Sinds Tessie op haar 22ste voor het eerst de Camino liep doet ze niet anders meer. Inmiddels heeft ze de Camino de Santiago al drie keer gelopen en ik wilde graag weten waarom ze zo gepassioneerd is geraakt over juist deze tocht.

Waarom de Camino de Santiago? ‘De Camino is een pelgrimstocht, iedereen wandelt de Camino met een reden. Deze liggen vaak behoorlijk uiteen, iedereen heeft zijn eigen verhaal. De geschiedenis geeft de Camino ook iets speciaals. Tijdens het wandelen op de Camino ervaar ik altijd dat ik een eeuwenoude route loop. Zo heet de Camino ook wel de weg van de sterren.

‘Vanaf mijn babytijd ben ik al voor de helft verlamd’

‘De Camino maakt wat in me los. Na mijn eerste Camino besloot ik om ontslag te nemen bij mijn toenmalige werkgever. Ik ging een half jaar op reis en besloot deze reis af te sluiten met nog een keer deze tocht, alleen dan door de Pyreneeën.’

Loop jij met wandelstokken? ‘Vanaf mijn babytijd ben ik al voor de helft verlamd. Dit betekent dat ik een minder goed looppatroon heb en minder hard kan lopen. Ik kan hierdoor ook niet met twee wandelstokken lopen, dus loop als een echte pelgrim maar met één stok. Het voelt als een echte pelgrim omdat ze het vroeger ook zo deden.’

De camino: ‘No pain no glory’

Hoe heeft dit zijn uitwerking op jouw tocht? Natuurlijk is het een extra uitdaging voor mijn lichaam. Ik had overbelaste enkels, maar tijdens die eerste Camino niet één blaar gelopen.  Iets met ‘No pain no glory’ of zoals ze in het Spaans zeggen: ‘Sin dolor no hay Gloria’. Dus die pijn is het meer dan waard en gaat gelukkig weer voorbij.

Loop jij dan altijd solo? ‘Ja, ik start altijd solo. Ik had een boek gelezen van een jonge vrouw die de Camino ook solo had gelopen en hierdoor dacht ik: ‘dit wil ik ook’. Vooral wanneer jij alleen loopt kan zo’n tocht voor belangrijke inzichten zorgen.’

‘Een vlinder die tien minuten op je teen blijft zitten’

Wat zijn de mooiste herinneringen aan de Tocht? ‘Tijdens zo’n tocht maak je bijzondere dingen mee die je thuis niet zal hebben. Zo heb ik twee weken met een non gelopen en mocht ik bij aankomst in Santiago in de Crypte van de Kathedraal een zeer intieme mis bijwonen. Wetende dat er per dag honderden mensen voorbij deze Crypte met de Relikwieën lopen maakte mij ondanks dat ik geen erg gelovig mens ben intens dankbaar en vol ontzag voor dat moment. Of het moment dat mensen waarvan je denkt hen uit het oog te zijn verloren tijdens de tocht dan toch ineens weer voor je staan. Een vlinder die tien minuten op je teen blijft zitten… Dit zijn bijzondere momenten die ik altijd met me meedraag.’

Heb jij nog tips? ‘Wandel je eigen Camino, wandel je eigen pad. Wandel licht en neem je tijd. Zie de Camino als een wandeltocht en niet als een wandelvakantie. Misschien wil het pad je wel wat vertellen, en daar kom je maar op één manier achter.’

De Camino en haar eigen bedrijf

Tessie is inmiddels druk bezig met de start van haar eigen bedrijf waarin ze jou wil begeleiden en stimuleren ook op pad te gaan. Volg haar via @Tessielijbaart op Instagram. 

Benieuwd naar meer verhalen? Bekijk dan eens het verhaal van Françoise, ze liep de GR20 op Corsica.

Vond je dit artikel leuk?

Share on Facebook
WhatsApp

Meer lezen? Ik schreef ook dit!