Deze keer interview ik Dorien die van een niet wandelaar in twee jaar tijd meerdere meerdaagse tochten heeft gemaakt. Waaronder de Laugavegur trail in IJsland. Daarnaast heeft ze een blog, podcast en Instagram pagina: Op Wandel waar ze anderen probeert te motiveren om ook te gaan wandelen.
Ik ben Dorien en woon in Leuven, dit ligt in België. Eigenlijk heb ik nooit veel gewandeld of veel in de natuur gezeten. Tot twee jaar geleden tenminste. Tijdens een moeilijkere periode in mijn leven had ik veel nood aan naar buiten gaan en bewegen. In deze periode ben ik gaan wandelen en hier ben ik nooit meer mee gestopt. Vlak voor Covid begon ik met een wandelblog en dit is mede dankzij Covid alleen maar gegroeid. Fysiek, maar ook mentaal heeft wandelen mij veel opgeleverd. Het voelt voor mij als een soort meditatie en ik vind het leuk om anderen te inspireren.
”Ik las veel boeken en keek veel films, waaronder: WILD”
Je zegt nooit echt te hebben gewandeld, dan ineens lange afstandstochten is best bijzonder. ‘Klopt mijn ouders hebben niet echt affiniteit met de natuur. In ieder geval niet de manier waarop ik de laatste twee jaar buiten ervaar. Wij ging op all-in vakanties. Dit vond ik wel leuk, maar ook altijd al oppervlakkig. Ik was op zoek naar meer en ging toen ik 15 jaar was bij een jeugdbeweging. Hierdoor leerde ik kamperen en naar buiten te gaan.’
Wanneer kwam het moment dat je een meerdaagse tocht wilde maken? ‘Het exacte moment weet ik niet. Wanneer je met wandelen bezig bent, gaat er een hele wereld voor je open. Ik raakte geïnspireerd door andere wandelaars en het leek me een volgende logische stap. Ik las veel boeken en keek veel films over het onderwerp, waaronder: ‘’Wild’’. Dit heeft me nog meer gemotiveerd om eens een langere tocht te gaan maken.
Wat was de eerste meerdaagse tocht die je maakte? ‘Dit was de Laugavegur trail in IJsland. We waren al eens in IJsland geweest voor twee weken met de camper en omdat onze camper geen 4×4 was konden we niet diep de Highlands in. We wilden dus ooit nog een keer teruggaan. Toen kwam The Iceland Trail op ons pad en dat leek ons een mooi avontuur.’
”Bij een outdoorwinkel waren we kind aan huis tijdens onze voorbereidingen”
Wat vind je zo mooi aan IJsland? ‘IJsland is super uniek. Voordat we de Laugavegur trail liepen, kwamen we er al achter hoe vriendelijk de mensen zijn. De sfeer is daar heel aangenaam. Daarnaast is de natuur puur en rustgevend.’
Hoe heb jij je voorbereid op deze eerste tocht? ‘We wisten bijna niets over meerdaags hiken. Ik had wel mensen ontmoet, dagtochten gemaakt en veel gelezen natuurlijk, maar we hadden geen meerdaagse ervaring. We hebben echt een half jaar voorbereiding gedaan voordat we die kant op gingen. We wonen in de stad en dicht bij een outdoorwinkel. Daar waren we kind aan huis en zelf medewerkers begonnen ons te herkennen in die periode. We hebben beetje bij beetje al onze spullen verzameld voor de trail. Ook de eerste keer dat wij onze backpack gingen inpakken was bijzonder, we deden er maar liefst vier uur over. Inmiddels doen we dit zo veel sneller.’
”Hier heb ik ook echt een traantje moeten wegpinken”
Kan je wat vertellen over de Laugavegur trail? ‘Vanaf het vliegveld ga je richting een camping. Vanaf hier ga je op de tweede dag richting de Highlands waar je na een busrit van drie uur aankomt. In totaal is het geen lange trail, we liepen dus dagen van tussen de 11 en de 16 kilometer. Het fijne hieraan was dat we genoeg tijd hadden om te genieten van het prachtige landschap.’
‘Iedere dag is weer anders. De eerste dag loop je de berg op en weer af. Je loopt langs lavagesteentes en dan weer over sneeuwvelden richting je kamp. De eerste nacht sliepen we in het ‘’Hell hole’’. Dit heette zo omdat het daar altijd waait en guur is. Op de dag dat wij hier sliepen viel dit gelukkig mee. Met zonsondergang kon je nog een heuvel beklimmen vanaf waar je 360 graden view had over de highlands. Dit samen met de zonsondergang was het meest mooie moment van de tocht. Ik heb hier dan ook echt een traan moeten wegpinken.’
‘Op dag twee moesten we veel afdalen. Vanaf veraf kon je dan al het meer zien en je dacht dat je er bijna was. Maar uiteindelijk was het nog wel een tweetal uur lopen voordat we aankwamen bij het meer. Ondertussen had je van alle kanten prachtig uitzicht. Aan de oever van het meer konden wij onze tentjes opzetten. Dit was een geweldige plek.’
‘Dag drie liep je over prachtige zwarte lavavelden. Dit was een heel bijzonder gegeven, je had het gevoel dat je door de Sahara heen liep. Dit gaf een heel rustgevend gevoel.
”Just do it, geloof in jezelf en het komt wel goed”
Heb je momenten gehad dat het je tegenzat? ‘Niet echt. Al hebben wij ook wel geluk gehad met het weer. Slecht weer had de tocht wel zwaarder gemaakt. Andere groepen hadden bijvoorbeeld hele felle wind waardoor ze niet konden overnachten in ‘’Hell hole’’. Die felle wind is er trouwens ‘s nachts wel vaker, waardoor je niet altijd even goed slaapt door de flinke wind die tegen je tent aan blaast.’
Zou je weer zo’n reis maken? ‘Ja, en inmiddels hebben we dit dan ook weer gedaan. We hebben een aantal kleine meerdaagse tochten gelopen in de tussentijd. Ook dacht ik dat ik er misschien niet voor gemaakt zou zijn. Zo’n tocht met een rugzak. Maar ik ben erachter komen dat ik het juist heel erg leuk vind en dat helemaal in mijn element ben met een rugzak op. Daarnaast hebben wij een busje gekocht die we gaan ombouwen tot camper om mee rond te reizen en te wandelen.’
Heb jij als ervaringsdeskundige tips voor mensen die niet beginnen met hiken? ‘Just do it, geloof in jezelf en het komt wel goed. Het lijkt altijd groter dan het is. Maar eens je daar op de wandelpaden staat, lukt het wel. Wanneer je iets echt wil dan moet je ervoor gaan. Op je eigen tempo. En laat je ook voldoende adviseren over materiaal. Met het juiste materiaal op stap gaan, kan je trip zoveel leuker maken.’
Foto’s in dit artikel zijn gemaakt door: Dorien Draps.
Meer van dit soort verhalen lezen?
Ik interviewde eerder al eens Yvo, die een illegale tocht door Chernobyle liep. Toch liever iets anders? Je vind allerlei prachtige trailverhalen hier. Vanaf 10 tot en met 24 december 2021 heb ik een verhalenreeks gemaakt. Je kan de verhalen hier terugvinden, maar ook via mijn Instagram account.
