In 7 dagen liepen wij the Eagle Nest Trail, in het Pools: Szlak Orlich Gniazd. Dit is een tocht die van Częstochowa naar Krakau liep. Dit gebied wordt ook wel de Poolse Jura genoemd en is bekend om de grote rotspartijen en alle kastelen en ruïnes. Dorpjes en steden verbinden de natuurgebieden en vormen zo een prachtige pad door het Poolse wild. Hou je van klimmen, hiken, of juist van cultuur. Dan is dit een tocht voor jou. In dit artikel lees je waarom dit de hike bij uitstek is in Polen.
Tijdens een zoektocht naar een geschikte tocht in Polen stuitte ik op de Eagle Nest Trail. Deze tocht van 164 km lang leidt je langs 25 kastelen, ruïnes en kerkjes. Wij starten vanaf Częstochowa centraal station en eindigden te tocht op het centrale plein van Krakau. Het vergde enige voorbereiding om de route simpel en goed samen te stellen. Uiteindelijk kon ik hem maken via www.routeyou.com, de link naar de route vind je hier. Het was een culturele tocht, maar een paar kleine uitdagende klimmetjes. Dit is dan ook echt een route voor beginnend hikers.
Dag 1: Częstochowa – Kusięta
Het lopen vanuit de stad was nogal saai. We liepen over een lange rechte geasfalteerde weg en moesten ons echt verplaatsen naar het startpunt. Toen we na ongeveer één uur aankwamen bij het startpunt was er een bordje waar op stond: 159 kilometer naar Krakau. Dit was het teken dat onze tocht begonnen was.
Vanaf hier liepen we over zandpaden door een klein natuurgebied. Hier begon de eerste korte stijging en waren prachtige rotsformaties te vinden. Het schijnt dan ook een geweldig klimgebied te zijn. Laura gaf aan misschien in dit gebied te willen overnachten, maar we stuitte op een bord waar nadrukkelijk op stond dat dit verboden was.
In heel Polen is het verboden om te overnachten met uitzondering van bivakplaatsen. Langs deze route zijn verschillende bivakplaatsen te vinden. Ook zijn er veel plekken waar het gedoogd is om te overnachten. Ik heb hier een link met verschillende bivakplaatsen op deze route.
We zijn het natuurgebied uitgelopen en hebben net na het dorp een goede plek gevonden. Dit was in een bosrand. Omdat we niet 100% zeker waren of het hier wel mocht hebben we onze tent pas opgezet toen de zonder onderging.
Dag 2: Kusięta – Zloty Potok
We gingen vroeg van start en al snel kwam we het bos uit. Nu stuitte je gelijk om een 60/70 weg en hier moest je een stuk overheen lopen. Dit is natuurlijk niet heel aangenaam, maar tijdens deze zeven dagen moesten we wel vaker stukjes langs de weg lopen. Natuurgebieden werden dan ook vaak verbonden door asfaltwegen. Gelukkig ging deze weg na zo’n 15 minuten over in een voetpad en zo liepen we een klein dorp binnen. Hier stond het eerste culturele hoogetpunt van de Eagle nest trail: Olsztyn. Dit voormalige kasteel torent hoog boven het dorp uit. De route liep er iets omheen, maar ik ben toch even naar boven gelopen voor een kijkje in de ruïne. Dit geeft een duidelijk beeld waarom het de Eagle nest trail wordt genoemd.
Hierna liep de weg over in een zandpad. Dit liep heel lang door verder en dieper het bos in door het Rezerwat Przyrody Sokole Gory. Dit reservaat is enorm groen en ook hir vond je een aantal mooie rotsformaties. Na zo’n 5 kilometer kwamen we aan bij een houten kerkje uit 1700. Parafia Idziego Zrębice, was een perfecte plek om even helemaal tot rust te komen.
Vandaag wisselden de zandpaden zich af met paden asfalt. Ik zelf ben niet zo’n fan van lopen over asfalt, maar dan zie je ook hoe goed het natuurwegennet is van Nederland in vergelijking met dat van Polen. Wij mogen in onze handjes knijpen. Overigens was het niet altijd hinderlijk, soms liep je langs prachtige kastelen of door karakteristieke dorpjes. De stukken langs autowegen waren de boosdoeners.
Na onze laatste pauze liepen we verder door het bos en een lang pad tussen de akkers en weilanden door richting Zloty Potok. Hier stond een prachtige landhuis waar we nog even hebben gezeten voor we richting een mooie bivakplaats gingen. Hier kon je een vuurtje maken, maar de dag viel ons zwaar en zo besloten we rustig te gaan liggen en uit te rusten voor een nieuwe dag.
Dag 3: Zloty Potok – Castle Bakowiec
Na een prachtige nacht boven op de heuvel vervolgende we onze weg naar beneden. We waren vroeg opgestaan omdat we vandaag veel kilometers wilden maken. Maar ook om de kans op het zien van wild wat te vergroten. Ons cadeautje volgde tien minuten nadat we waren vertrokken. Een ree sprong links van ons weg door de bossen. Prachtig om zo dicht in de natuur te zijn dat je helemaal één wordt met de natuur.
Een prachtig bos volgde, met slingerende paadjes, kleine heuvels en mooie hoge rotsen. Vanaf hier volgende we een autoweg parallel tot aan een kasteel/ruïne. We liepen een klein stuk het bos in om het kasteel te bekijken. Achteraf bleek dat we helemaal het kasteel niet hadden gezien, maar gewoon een rots met een soort poort erin. Nja, er zouden vandaag gelukkig nog twee kastelen volgen.
Na twee kilometer te hebben gelopen kwamen we uit bij een dorpje met een klein winkeltje. De eerste Poolse dorpsbewoners zaten al aan een biertje (het was 9:00 in de ochtend). Wij stopten voor een kleine pauze terwijl we werden aangekeken door kinderen die naar school gingen en dames die druk met elkaar in gesprek waren.
Inmiddels droop het zweet al vanaf je voorhoofd. Het begon warmer en warmer te worden en je was blij met ieder strookje schaduw om even wat te drinken en het zweet van je voorhoofd te vegen. Langs dorpjes met mooie kerken en honden die je gedag blaffen loop je richting het kasteel Bobolich. Onderweg kwamen we langs een bordje waarop stond: nog 118 kilometer richting Krakau. Het komt dichterbij en dichterbij.
Eenmaal aangekomen bij Kasteel Bobolice was helaas het restaurant gesloten. Na veel te dure kaartjes te hebben gehaald voor een kasteel dat we nooit hebben bezocht besloten we maar even heerlijk uit te rusten op het dichte terras. Na 2,5 uur was het weer tijd om verder te gaan.
Al pratend vervolgden we onze weg richting Kasteel Bakowiec. Praten is sowieso iets dat heerlijk zorgt voor afleiding. Natuurlijk probeer je momenten stil te zijn, maar het is af ten toe nodig om die gedachtes te delen. Als er dan iemand bij je is die je begrijpt en hetzelfde leven leeft is dat fijn. Zo’n tocht brengt je dichterbij elkaar, je bespreekt moeilijke onderwerpen en makkelijke. Wat wil je in het leven, en wat past echt bij mij zijn onderwerpen van gesprek.
Aan het einde van deze zware dag besloten we ons tentje op te zetten naast het kasteel Bakowiec. Er was hier een mooie vuurplek en een fijne overkapping waar we nog ons maaltje konden eten. Toen we gingen slapen was het wat winderig, maar we konden heerlijk tegen elkaar aankruipen gelukkig.
Benieuwd naar dag 4 t/m 7? Hier lees je deel 2 van deze tocht! Wil je liever een video bekijken, op youtube staat een film online van onze tocht!
