Samen met mijn vader loop ik de Coast to Coast walk. Per dag beschrijf ik wat we hebben meegemaakt en wat er zo bijzonder is aan deze route. Vandaag stond de etappe van Ennerdale Lake naar Borrowdale op de planning. Het thema van vandaag: ‘’Een halve meter sneeuw’’
Zelf van plan om de Coast to Coast walk te gaan hiken? Vraag gerust naar al mijn bevindingen. Er is ook het uitgebreide routeboekje van Cirone, The Coast to Coast walk. Hier wordt deze trail beschreven in 13 wandeldagen.
Begin bij het begin en lees eerst onze voorbereidingen en dag 0 van mijn dagboek van de Coast to Coast walk.
Table of Contents
Prima ontbijt met lauwe koffie
Het zonnetje schijnt op het tentje rond 6 uur in de ochtend. Maar ik hoor mijn vader nog ronken en heb zelf ook wel zin om mijn oogjes nog iets toe te knijpen. Dus rond 7 uur word ik opnieuw wakker en is het dan ook tijd om te vertrekken. Het weer in behoorlijk zacht en we hoeven nog maar een klein stuk vanaf een oneffen pad.
We hebben afgesproken pas te ontbijten wanneer we een klein stuk warm zijn gelopen. Achter een Youth Hostel die langs het pad staat besluiten we om even te gaan zitten. Tijd voor vriesdroogkoffie en ontbijt. We ontbijten met porridge (een soort pap), die smaakt prima zo in de ochtend. De koffie is niet echt te hachelen en gooi ik dan ook nog 2 slokken al weg. Na een paar foto’s samen besluiten we om verder te gaan.
Oef, nu al blaren
Ik voel dat m’n hakken pijn beginnen te doen. Gister zag ik al twee kleine blaren ontstaan. Dit terwijl ik nooit blaren heb. Mijn nieuwe Meindl bergschoenen (Island MFS ) zijn geen goeie vrienden tot nu toe.. Straks maar even de schade bekijken en misschien dan toch een blaarpleister! “Ai, ik hoop dat dit niet de tocht gaat opbreken”
Black sail hut. Dit is een kleine hut voor maar een paar personen maar wel op een prachtige plek. Op ongeveer een uurtje lopen komen we hieraan. Ik besluit m’n drone eens in de lucht te gooien en wat foto’s en video’s te maken. De hut zelf is gesloten in de winterperiode, maar de bankjes zitten heerlijk uit de wind. Na een korte pauze is het tijd voor een steile beklimming. Dat zien we op het kaartje, al weten we nog niet wat ons te wachten staat..
Een halve meter sneeuw
Het eerste stuk van de beklimming gaat gestaag omhoog. Het is wel duidelijk dat wij de enige hikers zijn die de Coast to Coast walk lopen vandaag. Want we moeten zelf een trail maken door de sneeuw. Het is lastig om te zien waar we langs moeten, regelmatig pakken we dus de Gps en de kaart erbij zodat we niet verkeerd lopen.
Het wordt zwaarder en zwaarder, want de sneeuw is op sommige plekken tot aan de knieën zo diep. En dan hebben we het steilste gedeelte nog niet gehad… Bij de steilere pas aangekomen zien we hier en daar stapstenen trapsgewijs omhooglopen. Maar tussendoor is het vaak zoeken naar het pad en is de sneeuw tot wel een halve meter diep. We moeten echt een paar keer even zitten en een flinke teug water nemen voordat we weer verder stappen.
Het ging om een beklimming van maar 500 meter in totaal, maar in geen tijden heb ik zo lang gedaan over een beklimming. We merken nu dat de sneeuw ons flink vertraagd. Het is hopen dat het de komende dagen iets meer gaat dooien, zodat we wel voldoende kilometers kunnen maken.
Onze eerste warme chocolademelk
Gelukkig zijn de uitzichten adembenemend. Zo waan je jezelf met de sneeuw ergens op hoogte in Noorwegen. De sneeuw is letterlijk vriend en vijand vandaag. Zie vooral de foto’s hieronder om de plaatjes in je op te nemen.
Na de beklimming dalen we stijl weer af richting een parkeerplaats. Er staan veel auto’s want het is zaterdag vandaag. Maar ook kan je er een via ferrata doen, en we zien een hoop mensen met helm en gordel omhooglopen. Aangekomen bij de parkeerplaats zien we dat er een café is. Dat hoef je ons op dit moment niet twee keer te zeggen!
Een vegan saucageroll, pompoensoep en warme chocomelk met slagroom. Het klinkt als een gekke combi, maar op dit moment gaat alles er zonder te klagen in. Nog eventjes blijven we zitten en proberen een beetje uit te rusten, voordat we de afdaling verder inzetten richting Rosthwaite.
Storm en noodweer wordt voorspeld
Origineel is Rosthwaite het einde van dag 2, maar we besluiten opnieuw iets verder door te lopen. 2,5 kilometer om precies te zijn. Want ineens zien we dat de volgende beklimming al wordt ingezet. Het is 16:00 en er was ook nog slecht weer voorspeld. We kijken elkaar aan, “calling it a day”. Even nog opzoek naar een geschikt plekje voor de tent. En letterlijk wanneer we het hebben gevonden begint de wind flink op te laaien en vallen de eerste sneeuwvlokken.
Nu ik dit aan het schrijven ben waait het enorm en duwt de wind regelmatig met kracht tegen de buitentent aan. Met de sneeuw erbij hoop ik maar dat het tentje deze storm weet te overleven. Wij liggen heerlijk warm in de slaapzak die me gister ook niet teleur heeft gesteld. Mijn lichtgewicht Nomad slaapzak (comfort -5) doet precies wat je verwacht tijdens een winterse tocht.
Meer lezen over de Coast to Coast Walk
Vond je dit leuk om te lezen? Ik beschrijf onze hele Coast to Coast walk via mijn trail dagboek. Lees dag 3 via de knop hieronder. Dag 0 nog niet gelezen? Begin daar dan eerst mee.
Eén reactie op “Mijn dagboek | Dag 2, Coast to Coast walk”
-
Joke Timmermans
Tot zover wat een geweldige ervaring moet dat zijn geweest. En super leuk om dat samen met je vader te doen . Toppers!!
Zelf wandel ik als nu 69 jarige ook veel met bepakking. 2 weken geleden in 4 dagen in mijn uppie ( weduwe) de DMT met 10 kg bepakking gelopen. De 4e en tevens laatste dag is mijn 45 jarige zoon meegelopen. Erg leuk vond ik dat.
In 2021 het volledige Pieterpad in een keer in 18 dagen ook in mijn uppie.
En vorig jaar de Hermannshohe en met een wandelmaat samen gelopen.
Ik lees jullie volgende dagen ook nog.
Erg leuk om het dagboek te lezen.
Geef een reactie