Eagle Nest Trail, een meerdaagse hike in Polen, deel 2 | Reisverhalen

Vorige week schreef ik al over de eerste 3 dagen van deze tocht. Ben je benieuwd naar deze blog, check hem hier. Mocht je liever willen zien hoe onze tocht verliep kijk dan mijn gemaakte youtube video hier. 

Dag 4: Castle Bakowiec – Castle Pilcza

We waren bijna op de helft van onze route. We liepen deze dag een groot gedeelte door het bos. Onze weg wilden we vervolgen naar het eerst volgende kasteel. Zo liepen we van kasteel naar kasteel. Alleen zaten we met een klein water probleem. Gelukkig kwamen we langs een klein winkeltje waar we twee liter water kochten. Na een prachtige route kwamen we aan in Podamcze waar een heerlijk klein restaurantje was.

Dit was onze eerste keer dat we lekker zouden gaan eten bij een restaurant en we namen het ervan. We besloten te gaan voor echte Poolse lekkernijen, dus een soepje en daarna nog dumplings met wat aardappellekkernijen. Na onze buikjes rond te hebben gegeten was het tijd om langs het kasteel te wandelen.

Na het passeren van het kasteel kwamen we langs verschillende klimmers en het gebied was er perfect voor gemaakt. We besloten vandaag het volgende kasteel te halen en daar dan te overnachten. Dit was ook het moment dat we over de helft van de route waren gekomen.

Dag 5: Castle Pilcza – Olkusz

Vandaag begon onze dag met een lang stuk over het asfalt door de weilanden. Al pratend slaan we ons door de dagen heen. Laura heeft toch behoorlijk last van haar blaren en door de kletsen kan ze zich een beetje afleiden. De grintpaden voelen als een verademing. We kunnen gewone stukken heerlijk lopen en hoeven ons geen zorgen te maken over dikke modderpoelen onderweg. Helaas is dit ook de ochtend dat de gesp van mijn Garmin GPS sneuveld. Bij het helpen van Laura vanaf een heuvel komt die klem te zitten en breekt die af.

Bijgekomen van dit verlies liepen we verder richting het eerste kasteel van de dag. Dit was meer een ruïne dan een kasteel, maar er waren om het kasteel heen een mooi park gemaakt. Hier stond wat uitgelegd over de geschiedenis van het land, en er waren ook wat loopgraven uit de eerste wereldoorlog in ere hersteld.

Na onze flesjes te hebben gevuld op de begraafplaats besloten we even flink door te stappen tot aan het volgende kasteel. Na een paar kleine beklimmingen en eindeloos door het bos te hebben gestruind kwamen we aan bij kasteel Rabsztyn. We hoopten enorm op een lekker restaurant, en onze gebeden werden verhoord. We hebben hier dus lekker onze schoenen uitgetrokken en ze stiekem in een wasbak in het toilet even gewassen.

Na twee tosti’s en twee cappuccino’s per persoon was het weer tijd om onze weg voort te zetten. Helaas was het grootste gedeelte hierna niet per se mooi. We liepen langs een weg en kwamen over een gedeelte van het pad waar druk gewerkt werd aan een nieuwe snelweg. Gelukkig kwam er na 5 kilometer een einde aan en konden we gewoon weer heerlijk door het bos lopen.

Toen we rond 20:00 een hert zagen in het veld besloten we op die plek onze tent op te zetten.

Dag 6: Olkusz – Castle Ojcow

Onze dag begon heerlijk vanuit een weiland. Misschien geen legale plek om te overnachten, maar we hadden hem helemaal in de hoek gezet en waren hiermee vrijwel niemand tot last. Daarnaast houden we ons altijd aan de bivakregels: Als de avond valt zet je jouw tent op, bij de ochtendgloren breek je hem weer af. Vanaf hier liepen we nog zo’n 5 kilometer door het bos. Aan het einde van de middag wilden we graag bij kasteel Pieskowa

Toen we hier na zo’n 15 kilometer door bossen, kleine dorpjes en mooie heuvel aankwamen bleek het een behoorlijk chique bedoeling te zijn. We kochten een taarten en een kopje koffie, maar hadden vooral zin in veel. We misten allebei de dikke taartpunten die je kreeg in Duitsland. Hier kregen we een mooi opgemaakt schoteltje met een iets te lekkere taart voor onze behoeftes. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Nadat we het kasteel hadden bezocht maakten we ons weer snel uit de voeten. We merkten alleen al gauw dat we niet genoeg pauze hadden genomen. De voetjes hadden totaal geen rust gehad door het lopen in het kasteel. Dit vingen we dus op ergens langs de kant van de weg. Waar we ook maar gelijk een echte lunch namen. Het doel van vandaag was om zo ver mogelijk te eindigen op de kaart, maar we konden al merken dat onze voeten zwaar waren.

Eenmaal weer opgestart kwamen we nog langs een leuk klein kerkje en over prachtige kammen. Het woud trekt ons altijd aan. Na een bocht kwam er een klein cadeautje ons voorbij gesprongen. Een ree waar we echt niet op hadden gerekend kwam ons opeens voorbij gehuppeld. Rond 17:00 kwamen we aan in Ojcow en liepen we eerst langs een prachtige kapelwaar een mis nog bezig was. Helaas waren we te laat voor het kasteel van Ojcow, maar we hadden het wel een beetje gehad vandaag en besloten onze beentjes maar te laten rusten… Morgen nog maar één dag.

Eagle-Nest-trail-_-ik-wil-hiken

Dag 7: Castle – Ojcow – Krakau

Vandaag begonnen we vanaf een kleien bivakplek. We hadden gisteren eigenlijk langer willen lopen zodat we vroeg aan zouden komen in Krakau, maar het was tijd voor een beetje ontspanning. Zo besloten we vroeg in de ochtend te beginnen dus om 6 uur waren we al fris en fruitig aan de wandel. Het laatste stuk liep je door het Ojcow national park. Prachtige hoge rotswanden langs het pad, met een zon die net over de heuvels heen piekte gaf een geweldig gevoel.

Toen we eenmaal uit het nationale park waren was het alleen nog maar rechtdoor. Vanaf hier hadden we dan ook het gevoel dat het puur een verbinding was om richting de stad te komen. De wegen waren niet heel interessant meer en je liep vooral van dorp naar dorp. Gelukkig liepen we deels over een kam en had je hierdoor uitzicht op de kerktorens van Krakau in de laatste vijf kilometer.

Eindelijk waren ze daar. Toen we het bordje met Krakau passeerden viel er een last van onze schouders, helaas moesten we nog een 5 kilometer naar het stadscentrum. Maar we konden de pizza al ruiken dus onze dag kon niet meer stuk. Op klokslag 13:00 kwamen we aan bij het plein en trakteerden we onszelf op een koude Fanta. Dit is traditie sinds onze laatste tocht in het Zwarte Woud waar we een flesje Fanta onderweg vonden en de hele weg hebben meegesleept. De pizzeria was denk ik minder blij met onze komst aangezien we twee vieskezen waren, maar wij hebben het er even heerlijk van genomen.

Benieuwd naar dag 1 t/m 3check hier de blog. Aankomende week komt er een blog online met de highlights van deze tocht en vind je makkelijke informatie wanneer je hem zelf wil gaan lopen. 

Vond je dit artikel leuk?

Share on Facebook
WhatsApp

Meer lezen? Ik schreef ook dit!