Mijn dagboek | Dag 5, Coast to Coast walk

Met mijn vader (64) loop ik de Coast to Coast walk. Deze tocht moet verbindend worden, en dat is het zeker geworden. Dit is onze dag 5 op de Coast to Coast walk. Na een rustdag zijn we er weer helemaal klaar voor. Het thema van vandaag: ‘’Crazy Dutchies’’

Droom jij van het lopen van een tocht in Engeland zoals de Coast to Coast walk? Lees dan vooral mijn dagboekverslagen over onze tocht. Begin dan wel bij het begin: Dag 0, Coast to Coast walk. 

Kirkby Stephen – Reeth 

Vol goede moet en met een vrijwel nieuwe set met voeten gaan we weer op pad. Het is niet dat mijn blaren volledig zijn opgeknapt, maar ik voel me mentaal een stuk sterker vandaag. ‘’We hebben er zin in’’. Meer zin dan we de afgelopen dagen gehad hebben. Want voor ons gevoel liepen we achter de feiten aan. De kilometers konden we door de meters sneeuw niet bijbenen. Maar nu we een flinke dag rust hebben gehad en onze voeten en gedachtes de rust hebben gegeven is het tijd voor weer een nieuwe dag! Weer een nieuwe etappe op de Coast to Coast. 

Vandaag staat er een etappe van Kirkby Stephen naar Keld op het programma. Waar de eerste 4 etappes boven de 8 uur per dag lopen waren, is deze 5 uur. Een peulenschil dus eigenlijk. We hebben dus al een beetje in ons hoofd dat we verder dan Keld gaan lopen om alvast wat tijd in te halen. 

In de winter gesloten 

Gisteravond begon het te sneeuwen op het moment dat we naar binnen stapten en het is de hele nacht blijven sneeuwen. Want er ligt in flinke laag sneeuw op de bergen van de Yorkshire Dales die we tegemoet lopen. In het boekje van de Coast to Coast walk zien we dat een bepaalde pas niet begaanbaar is. De ‘’Nine Standards’’ zijn in de zomer niet toegankelijk en daarom moeten we helaas deze pas overslaan en het eerste stuk over de weg lopen. Maar ondanks dat we niet over de hoogste kam lopen hebben we prachtige uitzichten over sneeuwvlaktes. Er hangen zelfs ijspegels aan de rotsen, het is behoorlijk koud geweest vannacht. 

Nu een uur lopen is het tijd voor een kleine fotoshoot. Revolution Race heeft mij een klein beetje gesponsord voor deze tocht. Zo hebben we beiden een outfit aan van Revolution Race. Deze moeten we natuurlijk even op de foto zetten, het liefst nu we nog door de sneeuw lopen. Je ziet binnenkort een volledige review van de kleding die wij droegen tijdens de trektocht. Maar ook hoe ze door de slag op de bergen zijn gekomen en hoe tevreden wij zijn met ons broeken bijvoorbeeld. Dus hou vooral Ik Wil Hiken in de gaten voor deze review, mocht je op zoek zijn naar nieuwe outdoorkleding. 

Crazy dutchies 

Na een kleine stop lopen we verder en ademen we nog de laatste koude lucht in. Want de dagen hierna ziet het er minder koud uit. Het wordt warmer en daarmee gaat het ook de laatste sneeuw zijn. We lopen langs een café met een bord: ‘’closed in winter’’. Iedereen zegt onderweg: ‘’why the Coast to Coast walk in march?’’ Vaak zeggen we dan gewoon: ‘’crazy dutchies’’. Want zo voelt het inmiddels wel een beetje. Al ziet het weer er voor de komende dagen een stuk beter uit, we krijgen zelfs zon!

De Yorkshire Dales zijn duidelijk een stuk minder bergachtiger dan het Lake District. Het is een heuvelachtig en je loopt veel door de velden met schapen. De schapen kijken je ‘’schaapachtig’’ aan wanneer je voorbijloopt. Zo voelt het soms ook wel een beetje, wat doen we hier eigenlijk? Door de sneeuw, door de modder, vies worden en kapot in je bedje liggen iedere dag. Maar toch blijft het kriebelen om iedere ochtend weer te gaan lopen. Is het niet de grootste vraag die wij outdoorliefhebbers onszelf stellen? 

We worden nat door de regen, raken verkleumd door de kou, kunnen niet rechtop blijven staan door een storm, en stinken naar zweet in een vol restaurant. Outdoormensen zijn soms een beetje vreemd, ze houden van de luxe van een bubbelbad, maar kunnen ook zo 3 dagen achter elkaar niet douchen en er dubbel en dwars van genieten. Ik kan deze vraag maar op één manier beantwoorden: ‘We’re crazy dutchies, and i love it’

Coast to Coast walk know how’s 

De rest van de tocht richting Keld verdwijnt de sneeuw achter ons. We lopen door de velden en komen uit bij dit kleine dorpje. Maar niet voordat we nog langs een toffe plek kwamen met een aantal yurts. Mocht het niet dat we de afgelopen nachten in een hotel hadden geslapen dan had ik hier aangeklopt. Keld Bunkbarn & Yurts, dit is zeker een plek waar je moet boeken mocht je ooit de Coast to Coast gaan lopen. 

In Keld aangekomen is er een kleine ruimte waar we kunnen zitten. Een soort van winterinloop. Er staat koffie en thee, maar ook vers gemaakte gebakjes die je kan pakken. Alles is op goed vertrouwen en er wordt om 2 pond per versnapering gevraagd. Wij hebben nog een zware tas die we meezeulen, dus kiezen ervoor om ons eigen droogvoeding te eten van Jimmy Joy. Dat smaakt ons behoorlijk goed na zo’n lange dag op de trail. 

Al 150 kilometer gehad 

Keld is officieel de helft van de Coast to Coast walk. We geven elkaar een box en gaan natuurlijk weer door met lopen, op richting Reeth, de volgende bestemming op de lijst. De paden zijn zwaar, er is erg veel modder ontstaan door de smeltende sneeuw en al het water. We lopen dan ook constant door weilanden. De weilanden scheiden zich door de karakteristieke Engelse stenen muurtjes. Tussen deze muurtjes zijn vaak kleine en korte doorgangen. Met een rugzak is het soms onmogelijk om erdoorheen te komen. Voor mijn vader is het lastig om zich op te trekken met die zware rugzak. Hier en daar moeten we elkaar dus even helpen. 

Gedurende de trekking vanaf Keld volg je constant de river Swale. Hierdoor is de grond eromheen flink drassig, maar tot aan Richmond zullen we deze rivier volgen. Alleen niet vandaag, want net voor Reeth besluiten we rond 17:30 onze tent op te zetten. Het begint net hard te regenen wanneer we ons tentje induiken. Direct aan de river Swale staan we, het zal behoorlijk koud worden, maar gelukkig hebben we goede gear. Benieuwd naar onze paklijst, bekijk deze blog: voorbereiding Coast to Coast walk  

Wil je meer lezen over deze Coast to Coast walk? Lees dan vooral ook het andere dagboek verslagen die ik schreef over onze Coast to Coast walk. Laat je ook weten via de reacties wat je ervan vond?